Στις αρχές του 7ου αιώνα, κατά την περίοδο Kojiki και Nihonshoki, μιλούμε κυρίως για αρχιτετκονική βουδιστικών ναών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής της περιόδου είναι το Tōdai-ji, ναός αφιερωμένος αρχικά στον πρίγκιπα Shotoku. Αποτελείται από 41 ανεξάρτητα διαμερίσματα τα οποία λειτουργούν μεταξύ τους και με τον κήπο σαν έναν εννιαίο ζωντανό οργανισμό.
Βρίσκεται στη Nara της Ιαπωνίας, και η Μεγάλη αίθουσα του Βούδα αποτελεί μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο ξύλινο κτήριο στον κόσμο. Η επιρροή που έχει απο την κινέζικη αρχιτετκονική συγκεντρώνεται στις pagoda των 100 μέτρων που συμπεριλαμβάνονται στη στήριξη του ναού για την προστασία του από σεισμούς.
Τα κτήρια εντάσσουν στο σχεδιασμό τους την αισθητική των κήπων.
Σημείωση: η pagoda είναι μια μορφή αρχιτεκτονικής κλιμακωτών πύργων με πολλαπλές μαρκίζες.
Heian Period: Εισάγεται μια νέα μορφή Βουδισμού, η Shingon. Ιδιαίτερη επιρροή στην αρχιτεκτονική των ναών αυτής τη περιόδου έχουν τα mandalas, διαγράμματα του πνευματικού σύμπαντος.
Οι ναοί κατασκευασμένη για αυτή την εκδοχή του Βουδισμού κτίστηκαν έξω από τις πόλεις και μακριά από το ποίμνιο. Το άγριο τοπίο που τους περιέβαλλε με την έντονη τοπογραφία τους αναγκασε να βρούν πιο έξυπνους τρόπους στήριξης και προστασίας των ναών από τη φύση και τις καιρικές συνθήκες. Έτσι, οι οροφές γίνονται από ένα είδος κεραμεικού πλακιδίου και το πάτωμα δεν είναι πια η γη.
Fujiwara Period: Εισάγεται η έννοια του Pure Land Buddhism που ενστερνίστηκαν ιδιαίτερα οι ευγενείς αναζητώντας αισθητική τελειότητα. χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Hoo-do (Phoenix Hall), 1053
Εσωτερικά διακοσμούνταν με ζωγραφιές πάνω στα ξύλινα χωρίσματα που αναπαρηστούσαν το τοπίο γύρω από το Kyoto.
Raigo paintings.
Kamakura & Muramachi periods: Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση ζητήμάτων που επέβαλλε το φυσικό περιβάλλον της Ιαπωνίας όπως η έντονη σεισμικότητα, οι πολλές βροχωπτώσεις αλλά και η ζέστη και ηλιοφάνεια του καλοκαιριού. Οι περισσότερες κατασκευές ήταν με βασικό υλικό το ξύλο και καταστράφηκαν από πυρκαγιές.
Samurai: οι Σαμουραϊ με την άνοδό τους στην ιαπωνική κοινωνία άσκησαν και αυτοί την επιρροή οτυς στην αρχιτεκτονική στρέφοντας το ενδιαφέρον προς τη λιτότητα και την αντοχή της κατασκευής.
Muromachi period: Εισάγεται το tea ceremony, μια τελετή όπου μαζεύονται φίλοι που αγαπούν τις τέχνες να μιλήσουν για αυτές, καθαρίζοντας τις ψυχές τους από τις έγνοιες της καθημερινότητας και αποδεχόμενοι από τον οικοδεσπότη ένα μπώλ τσάι. Η τελετή αυτή λαμβάνει χώρο σε ειδικά σχεδιασμένο και διακοσμημένο χώρο του σπιτιού. Χρησιμοποιούνται κυρίως φυσικά υλικα για την κατασκευή και διακόσμησή του, όπως πλεγμένο καλάμι και φλοιοί κορμών. Μέσα από αυτό αναπτύχθηκε και η έννοια του Ζεν που εισχωρεί σε όλες τις πλευρές της ιαπωνικής καθημερινότητας.
Azuchi - Momoyama period: η αρχιτεκτοκική παίρνει μια στροφή στρατιωτικού χαρακτήρα και εισάγονται το κάστρο και το shoin, μια αίθουσα υποδοχής και δωμάτιο μελέτης που αντικατόπτριζαν τις σχέσεις των ευγενών σε ένα σύστημα φεουδαρχικό. χαρακτηριστικό παράδειγμα:
White Heron Castle,
Meigi - Taisho early Showa periods: μετά το 1867 ξεφυτρώνουν ψεύδοευρωπαϊκού στιλ κτήρια σε όλη την Ιαπωνία καθώς οι επαφές με την Ευρώπη πληθαίνουν. στις αρχές του 1920, μοντερνιστές και εξπρεσσιονιστές δημιουργούν τις δικές τους ανεξάρτητες ομάδες.
Σημείωση: οι περισσότερες ιστορικές περίοδοι χαρακτηρίζονται από τις δυναστείες που τις έλεγχαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου